TKG Vertical

3.02.2022 Lodospad Adin usmev (WI3/II) w dolinie Białej Wody Z dobrymi wspomnieniami po ostatnim lodospadzie (Kaskady) z dobrym nastawieniem i z kilkoma tępymi śrubami lodowymi, dzisiaj udaliśmy się na lodospad „Adin usmev” (WI3/II) Pod lodospad wiodło strome podejście, zasypane śniegiem po pas, zapewniło nam to solidną rozgrzewkę. Po przetorowaniu drogi i udeptaniu śniegu w celu stworzenia sobie miejsca do ubrania uprzęży i założenia reszty szpeju nastąpiła pora na główny punkt programu czyli wspinaczkę Niestety na poprzednim wyjściu na lodospad, z powodu braku doświadczenia, kilka śrub lodowych stępiłem dokręcając się do skały. Niesty próba ich naostrzenia, jak się okazało podczas wspinaczki, nie była udana. Spowodowało to, że w niektórych momentach zamiast walczyć z trudnościami wspinaczkowymi, walczyłem ze śrubą, która nie chciała się wkręcić. I w tych momentach nadmiernie napinałem ciało i traciłem energię. Na szczęście lodospad jest relatywnie łatwy i po każdym trudniejszym momencie jest dobre miejsce restowe, co pozwalało odpocząć i iść dalej. Po dojściu do stanowiska przyszła kolej na Zbyszka, niestety ukształtowanie terenu skutecznie zakłucało komunikację. Po wybraniu liny i przygotowaniu asekuracji kilka razy krzyczałem, że może iść. Zbyszek nawet wykonanł telefon, którego od niego nie odebrałem, bo zanim zdjąłęm rękawice żeby odebrać to zdążył się rozłączyć, ja w międzyczasie krzyczałem, że może iść. Także polecam wziąć ze sobą krótkofalówki na ten lodospad. Po chwili Zbyszek po usłyszeniu niepewnego ,z jego perspektywy, "Możesz iść", wystartował w drogę i po kilku minutach był przy mnie. Minuta odpoczynku , wymiana kilku zdań i przyszła kolej na niego żeby poprowadzić dalszą część lodospadu. Przed nim stanęła około 20m ściana lodu, na którą szybciutka się wspiął, z momentami konkretnej walki. Po jej przejściu, ja znalazłem się w moim ulubionym położeniu, czyli szedłem na drugiego zero stresu, zabawa i respekt dla Zbyszka, bo były momenty gdzie trzeba było spiąć cztery liter.

Konrad