WSPINANIE NA MNICHU
Najłatwiejszą drogą pokonującą wschodnie urwiska Mnicha jest linia wytyczona przez Wiesława Stanisławskiego i Jana Gnojka w lipcu 1930 roku. W czasie swojego przejścia zastosowali na większą skalę technikę sztucznych ułatwień a samą drogę pokonali na raty korzystając z trawersów na Dolnych Mnichowych Półkach. W tamtych czasach była to jedna z najtrudniejszych dróg tatrzańskich a pokonanie tej części urwiska było sukcesem, który odbił się szerokim echem w rodowisku taternickim.
Droga tak naprawdę tylko ociera się o wschodnią ścianę i wyprowadza zasadniczo na Wyżnią Mnichową Przełączkę. Dzisiaj drogę pokonuje się klasycznie (VI-) w czym niewątpliwie kluczową rolę odgrywa komfortowa asekuracja. Droga jest popularna w zimie.
Nasz zespół (Piotrek, Marcin i Paweł) wybrał się jednak w okresie letnim :)
